ماه... فهیمه مستفشار

در گذشته مُرور میکردم؛ از تو اما عبور میکردم
لذتِ سالهای دانشگاه، ختمِ آن شد همیشه تنها آه
از تو اما عبور میکردم، عشق ؛ ذِبحِ غرور میکردم
در خیالم، ستاره؟ اَبَدا، حرف من یک کلام: تنها ماه
حال و اکنون ضیافتِ ماهَم؛ دلم اما ستاره میخواهد
قلم ام در کنار این ماه ، مرثیه گو ؛ ترانه میخواهد
منزوی، شاعِرِ شعورِ غزل، حال من را چقدر زیبا گفت:
... که عشق ماهِ بلندِ من، وَرایِ دست رسیدن بود!
           فهیمه مستفشار/ زمستان ۱.۳.۹.۹

زنی از گور

 بنظر او صبور می آمد
روحش اما به زور می آمد
توی مشتش جنازه گل بود
چاپ سوم: زنی از گور می آمد
زنی از گور می آمد، کتابش بود
اثرش با خودش،چه جور می آمد
داستانِ زنی که زن نبود و مادر بود
خسته ، شکسته ، با غرور می آمد
از قضا من کتاب را خواندم
دَر خودم؛ من، صبوری شرور می آمد
فهیمه مستفشار
زمستان ۱.۳.۹.۹

دل/ هنگامه قاضیانی عزیز و ترانه رضا صادقی عزیزم

 

 

ای عشق/ صدای عزیزم؛ خسرو شکیبایی

 

 

بسم الله الرحمان الرحیم

 

 

لحظه دیدار/ اخوان عزیزم

 

 

زمستان سخت